РЕКТОРИ ДОНИШКАДАИ ИСЛОМИИ ТОҶИКИСТОН БА НОМИ ИМОМИ АЪЗАМ АБӮҲАНИФА
.
Зокирзода Нусратулло Мелик

Номзади илмҳои фалсафа
___________________________

Ҷашни мардумӣ ва миллии Наврӯз яке аз ҷашнҳои маъруф ва мондагори қавмҳои ориёинажод аст, ки таърихи тӯлонӣ дорад. Дар миёни ҷашнҳои миллӣ, Наврӯз аз лиҳози аҳамиятнокӣ ва анъанавӣ буданаш мавқеи муҳим дорад. Мутобиқи солшумории шамсӣ, Наврӯз ба таърихи 21-22 моҳи март рост меояд. Худ аз номаш маълум аст, ки наврӯз, яъне «рӯзи нав» мебошад, ки он ба рӯзи аввали сол рост меояд. Имрӯз Наврӯз ҳамчун рӯзи аввали соли миллӣ шинохта шудааст...Муфассал

Ҳар рӯз зи худ бипурс, агар ту мардӣ!? К-имрӯз чи хизмате ба мардум кардӣ?

Муҳаммадиқболи Садриддин - улоғ

 

 

Дидаҳо берун мисли наргисанд,

Синаҳо аз давлати дил муфлисанд.

         Муҳаммад Иқболи Лоҳурӣ

 

 

Дар ҷомеа имрӯзҳо ҳар намуди фитнаву фанду фиреб ва фасод аз тарафи  ҷавонони мо рӯх медиҳад. Чи тавре, ки мо мебинем, бо ҳар намуд гапҳову далелҳои беҳуда мардумро фиребу фирефта мекунанд. Аз фаровонии инҳирофоти фитнаангез миёни ҷавонон ва ғайри ҷавонон мешунавем. Чизҳое мешунавем, ки ҳеҷ соҳиби ақли солим ва ҳеҷ инсони оқил онро шунавидан пас ғамгин нашуда намемонад. Имрӯзҳо ҷавонон дар муҳити дур аз гуфтаҳои ислом аз паси шахсони ғаразнок рафта, зиндагии худро табоҳ мекунанд. Ин роҳи пешгирифтаашон саросар пучу саргардонист. Ин роҳе нест, ки ҳеҷ кас ба ту дар ин роҳ дасти ёрӣ дароз кунад ва ба сӯи нуру рушноии имон равона кунад, зеро ҳар як инсони оқил худ аз ин дасисаҳо мегурезад. Мушкилоте, ки байни ҷавонони имрӯза мебинем ҳалли худро хоҳад ёфт, магар ин ҳам бо бозгашт ба исломи ноб, ки ин ҳам Қуръону суннати расул (с)-и Худост.

Дар ҳақиқат Худованди таоло фармонбардорӣ аз худ, аз Паёмбараш (с), аз фармонравоёнаш ва пос доштани муҳаббаташ, чанг задан дар ҳидояти ӯ, инчунин пайравӣ кардан аз суннатро ба бандагон воҷиб гардонида, бузургиву баландҳимматӣ ва пирузю муҳаббат ба ҳамдигарро талқин менамояд. Ояндаи замин аз он шахс аст, ки аз нури ҳидоят пайравӣ мекунад ва залиливу хорӣ, пастиву ҳасадхурӣ, сустиву фитнаангезиро канор мегӯзорад. Инчунин бо бандагони Худо роҳи созиш ва ҳамзистии мусолиматомезро пеша мегирад. Чуноне, ки Худованд дар ин маврид дар сураи “Ғофир”, ояти 19 мефармояд: “Худо хиёнати чашмҳо ва он чиро ки синаҳо пинҳон медоранд, медонад”.

Муҳаммадиқболи Садриддин яке аз аъзоёни мухолифин, ки дар хориҷи кишвар умр ба сар мебарад, бо амри хоҷагони хориҷӣ, аз диди ноқусулақлонаи худ дар шабакаи интернет ба ҳар шахс бо ҳар баҳона этирозу норозигиҳо навишта, хизмати хирсонаи худро дар  дарбори хоҷагони худ нишон медиҳад, ки ин ҳама хостори вайронии Ватану давлат, найрангбозию нафсчаронии онҳоро нишон медиҳад. Ӯ бо ин навиштаҳои худ дарак надорад ва ё мақсад дорад, ки Тоҷикистонро мисли солҳои 90-ум ноором созанд. Ин нохалафи ноқусулақл Муҳаммадиқболи Садриддин дар яке аз сайтҳои интернетӣ гуфтааст:

Дар охирон рӯзи ултиматум ё зарбулаҷали ЭШ ба мардуми Бадахшон, ҳамчун рамзи якдилӣ, флейшмоби худро оғоз менамоем, то бори дигар ин мардуми куҳанбунёди диёри арҷманди мо озоре набинанд. 
Ҳар шаҳрванди озода ва ғаюри миллати мо дар ин қазия бетараф набошад. Имрӯз, агар вазъияти Бадахшон ваҳим бошад, фардо навбати минтақаи дигари кишвар аст. Мо метавонем пеши роҳи хунрезӣ ва истифодаи силоҳро бигирем. Номаълум бо чи ва чи тавр як почаканда пеши роҳи хунрезӣ ва истифодаи силоҳро, ки ҳеч шахс аз Ҳукуматиён дар фикраш нестанд мегирифта бошад. Мо дар шеърҳои ӯ буйи нотавонӣ, номардӣ, ноқусулақлӣ ва ғайраро мебинем ва шеърро бо ақли солим чунин мебинем, таваҷҷӯҳ кунед, ӯ чӣ мегӯяд:

 Вайрон шуд Бадахшон, аз зарби тупи Раҳмон,

ОБОД ШУД БАДАХШОН АЗ ЗАҲМАТИ РАҲМОН,
Берун биё, бадар шав, Раҳмон аз Бадахшон.

ХУШ ОМАДӢ, ВОРИД ШАВ, РАҲМОН БА БАДАХШОН.
Ҳар ҷо қадам ниҳодӣ, он хок шуд касофат,

ҲАР ҶО ҚАДАМ НИҲОДӢ, ОН ХОК ШУД ҲОСИЛХЕЗ,
Суғдро хароб кардӣ, Раштонзамин вайрон.

СУҒДРО ОБОД КАРДӢ, РАШТОНЗАМИНРО  КОРРЕЗ.
Улоғ аз ту бартар, дар ақлу дар фаросат,

ИҚБОЛИ САДРИДДИН МОНАНД АСТ БА  УЛОҒ,
Ӯ бор мекашонад, ту ранҷ медиҳӣ ҷон.

АЗ БАХИЛӢ МЕСӮЗАД ДАРУН БА  ДАРУН ЧУН ЧАРОҒ.
Кори ту сарварӣ нест, шеваат доварӣ нест,

ЗЕБИ ШУМО САРВАРИСТ, ИН АСТ ХОСТИ ЯЗДОН,
Бар Данғара баргард, эй бешуъури нодон!

БО ШЕРБАЧАҲОИ ДАНҒАРА ОБОД КАРДА ТОҶИКИСТОН.
Бар дашти Ғарғара о, бузбонӣ кун он ҷо,

АЗ ДЕҲАИ ҒАРҒАРА, ТО БА ШАҲРИ ХОРУҒ,
Галла чарон бар дашт, алаф биде ба говон.

ҲАМА ХОНАЮ КӮЧАҲО РАВШАН ЧУ ЧАРОҒ.
Ҷои ту нест хиёбон, аз шаҳри мо бадар о,

ҶОЙИ ТУ АСТ БИҲИШТ БО КОРНАМОИҲОЯТ,
Рӯ ор бар биёбон, бар хонаи ниёгон.

ДУШМАНИ ТОҶИК НАБОЯД БОШАД, ҲЕҶ ДАР АМОНАТ.

 Хулоса дасисаҳое, ки имрӯз ин хабиси кӯрнамак, аъзои ҲНИ Муҳаммадиқболи Садриддин дар хориҷ аз кишвар бо қалами норавшани худ бо супориши хоҷагони худ ба иҷро расонида истодааст, дар Тоҷикистон бо дасти ҷавонони гумроҳи Бадахшон моҷароҳо роҳандозӣ намуда, боз қатлу куштор ва хунрезиву нооромҳоро созмон дода истодааст.  Мехоҳад давлати имрӯзаи моро бо роҳи терроризм ва экстремизм ба хун оғушта намояд.

Эй хабиси нокас Муҳаммадиқболи Садриддин инро бояд донӣ, ту ба монади як гарди чанг ҳастӣ, қадре надорӣ бар замми ҳамаи ин ҳатто саводи кофиии дуруст навиштанро надорӣ! Ҷинояткор, гунаҳкор,  қотил, қочоқчӣ, чӣ аз Хоруғ  бошад,  чӣ аз Суғд  бошад ва ё чӣ аз Хатдлон Рашту марказ дар назди Қонун ҷавоб мегӯяд. Агар даркор бошад бо яроқу аслиҳа низ онҳоро таслим мекунанд. Ту хабиси ҳарром ба кору фаъолияти дохилии Ватани азизамон Тоҷикистон дахолат макун, вагарна пушаймон шуда, аз суханони навиштаи худатро қабул намекунӣ!

Панди зеринро таҳлил карда ба мағзи сарат ҷо кун!

Сӯҳбати марди Худо мардат кунад,

Сӯҳбати ҳар носазо сардат кунад.

Дер нашудааст, аз суҳбатҳои мардони Худо гуш дода, аз роҳи каҷи ихтиёркардаат баргард, то ки ҳаёту мамоти  худро сард нагардонӣ. Ин гуфтаҳои ту беақл гарчанде ба як шахс равона бошад, ҳам мардуми тоҷик онро ба як давлати соҳибистиқлол қабул медонанд ва ин амал хуб нест.  

ОБОД ШУД БАДАХШОН АЗ ЗАҲМАТИ РАҲМОН,
ХУШ ОМАДӢ, ВОРИД ШАВ, РАҲМОН БА БАДАХШОН.
ҲАР ҶО ҚАДАМ НИҲОДӢ, ОН ХОК ШУД ҲОСИЛХЕЗ,
СУҒДРО ОБОД КАРДӢ, РАШТОНЗАМИНРО  КОРРЕЗ.
ИҚБОЛИ САДРИДДИН МОНАНД АСТ БА  УЛОҒ,
АЗ БАХИЛӢ МЕСӮЗАД  ДАРУН БА  ДАРУН ЧУН ЧАРОҒ.
ЗЕБИ ШУМО САРВАРИСТ, ИН АСТ ХОСТИ ЯЗДОН,
БО ШЕРБАЧАҲОИ ДАНҒАРА ОБОД КАРДА ТОҶИКИСТОН.
АЗ ДЕҲАИ ҒАРҒАРА, ТО БА ШАҲРИ ХОРОҒ,
ҲАМА ХОНАЮ КӮЧАҲО РАВШАН ЧУ ЧАРОҒ.
ЭЙ ЭМОМАЛӢ РАҲМОН,    

ВАТАН ЗЕБОСТУ ФАРОВОН.

ҶОЙИ ТУ АСТ БИҲИШТ БО КОРНАМОИҲОЯТ,
ДУШМАН НАБОЯД БОШАД, ҲЕҶ ДАР АМОНАТ.

Каримов Раҳим, декани факултети филологияи Шарқ  ДИТ ба номи Имоми Аъзам – Абӯҳанифа (р)

Андешаи Шумо



Ҳамаи шарҳҳо

[Ном: Mr_A]

Муҳаммадиқболи Садриддин - Ҷоҳил, сияҳдил, ғофил, тангдил, бахил, коҳил, қотил, муфтхӯр, пурхӯр, мағрур, ҳарромхӯр, манфур, судхӯр, ҳиллагар, буҳтонгар, шумхабар, ғоратгар, кинавар, таънагар, танфӯруш, ҳаромхӯр, зархарид,пархошгар, хиёнаткор, ҷинояткор, одамбезор, дилозор, зинокор, ситамкор, риёкор, тамаъкор, бадгумон, беамон, беодоб, бенасаб, беномус, бешараф, нохалаф, беобру, дурӯғгӯ, тарсу, дуруя, бетарбия, майзада, бехудо, нохалаф хабаркаш, нотавонбин, мунофиқ, фосиқ, ғайбатчӣ, туҳматчӣ, бангӣ.
[Ном: Точик]

Хар рафт Маккаю Мадина, Омад хамон хари кадимина.
[Ном: Чиста Мардак]

Ин хара Муҳаммадиқболи Садриддинро кучо бурда истодаанд, даруни камишхо. )))))))))))))))))))))))))))))
[Ном: Муҳоҷир]

То кай харигари дур намерава ҳар дер ё тез маълум мешавад, Муҳаммадиқболи Садриддин тез маълум шуд, бо шаф шафояш.
[Ном: Студент ]

Неки и Хар аз Иқболи Садриддин ҳам гузаронд аз Тоҷикистон гумаш кунен илтимос ба дигар Харро ибрат шавад набошад гапа гуш намекунан магарам ҳамаша тела карда бугардем монанди инами маймунои саҳнаи Варшава.
[Ном: Кулоб]

И хара олиям тела кардестан то кай телаш мекарда бошан бас будагист охир хараст ку

Воридшавӣ ба e-mail- и dit.tj


"ЗИ ГАҲВОРА ТО ГӮР ДОНИШ БИҶӮЙ!"





Донишкадаи исломии Тоҷикистон ба номи Имоми Аъзам - Абӯҳанифа ©2018 - 2024. Ҳуқуқҳо ҳимоя карда шудаанд.